ΕΊΔΕΣ ΤΙ ΣΟΥ ΕΊΝΑΙ, ΤΈΛΟΣ ΠΆΝΤΩΝ, ΑΥΤΌ ΤΟ “ΦΌΡΟΥΜ ΤΩΝ ΔΕΛΦΏΝ!

Μετά από εκείνον τον κοπρίτη που επαγγέλλεται στις τηλεοράσεις τον φιλόσοφο, μας προέκυψε κι άλλος! Οι Έλληνες κερχελέδες ψευτο-διανοούμενοι, αρέσκονται σε τέτοιους τίτλους, για να αποδείξουν στον εαυτό τους πιθανώς, ότι είναι “άξια” τέκνα των προγόνων μας.
Θαυμάστε παρακάτω αερολογία και φιλοσοφική μπούρδα, ασυναρτησία, από το κύριο της φωτογραφίας, και... Γελάστε! Γελάστε γιατί το γέλιο χαρίζει υγεία, αυτό είναι πραγματικά το ιδανικό πλεονέκτημα των Ελλήνων, οι Έλληνες γελούν όσο κανείς άλλος λαός στον πλανήτη μας. Μαγκιά μας και καμάρι μας!
Αλλά για να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά, πρέπει να πούμε πως η φιλοσοφία σταμάτησε τον 16ο αιώνα. Και ότι η φιλοσοφία, ποτέ δεν ήταν δουλειά. Ήταν οξύτητα πνεύματος, σε μια εποχή που όλα ήταν σπάργανα. Τέχνες και τα Γράμματα.

Το πόσο η φιλοσοφία σήμερα είναι ανύπαρκτη -δεν έχει τίποτα να φιλοσοφήσουμε, φιλοσόφησαν για τα πάντα οι προ παππούδες μας, και για όλους τους κατοίκους της γης- είναι διακριτό και στο παρακάτω επεισόδιο, που έλαβε χώρα και καταγράφηκε στη Γερμανία τον 20αιώνα .
Ένας “φιλόσοφος” -που είχε να λέει για τον εαυτό του Γερμανός διανοούμενος- και κυνηγός συνάμα, μια μέρα στο κυνήγι στα βουνά, συνάντησε έναν απλό χωρικό που κυνηγούσε όχι για χάζι, αλλά για το φαΐ του. Όπως κάθισαν να ξαποστάσουν στη ρίζα ενός δένδρου και αφού είχανε γνωριστεί με τα ονόματά τους, ρωτάει ο απλός χωρικός στον Γερμανό “φιλόσοφο”
-Τι δουλειά κάνεις; Και ο φιλόσοφος με καμάρι του απάντησε.
-Είμαι φιλόσοφος! Ο χωρικός μ’ ένα μικρό μειδίαμα στα χείλη του, ξανά ρωτάει τον “φιλόσοφο”. -Σε ρώτησα τι δουλειά κάνεις; Γιατί φιλόσοφος είμαι κι εγώ.
Το αποτέλεσμα ήταν, ο Γερμανός διανοούμενος -και ψευτο-φιλόσοφος- να διαγράψει παντελώς τη λέξη “φιλόσοφος” στον μέλλον από την ταυτότητά του.
Ας γυρίσουμε όμως πίσω, στις ασυναρτησίες του εικονιζομένου... φιλοσόφου:
«Θα τους έλεγα (τους Έλληνες) να αισθανθούν, να νιώσουν την αυτάρκειά τους. Γιατί η αυτάρκεια είναι κάτι που μας επηρεάζει όχι απλά στο ότι δεν συνεργαζόμαστε, αλλά και στο ότι δεν ακούμε τι λένε οι άλλοι. Είναι σοβαρό ελληνικό πρόβλημα η αυτάρκειά μας... Σε μια προηγμένη χώρα, οτιδήποτε λέγεται συζητιέται, εδώ οτιδήποτε λέγεται έχει εχθρούς και φίλους και τελειώνει. Η αυτάρκεια, ως πανάρχαιο ελληνικό μειονέκτημα, γεννιέται μέσα στις θωπείες και τα αγκαλιάσματα της οικογενείας, μας ανατρέφει σε κλειστό κύκλο συναισθημάτων ως μοναδικότητες και δημιουργεί ανθρώπους που είναι ανίκανοι να συνεργαστούν. Πρέπει να συνεργαστούμε. Δεν μπορούμε να ζούμε μισούμενοι. Αυτό είναι η σίγουρη συνταγή καταστροφής…
Αδυνατούμε να συνεργαστούμε γιατί παίρνουμε εαυτό από τον εχθρό. Μόνο όταν έχουμε εχθρούς έχουμε εαυτό. Αυτά όμως είναι μοιραία γεγονότα για μια χώρα. Δεν μπορείς να φτιάχνεις τον εαυτό που ο εχθρός σου σού δίνει. Πρέπει να ξεκινήσουμε λοιπόν από ένα τέλος στην αυτάρκεια...
Η Ελλάδα έχει έναν τρόπο σκέψης και αισθήματος που είναι κυριαρχικά παραδοσιακός. Είναι μέχρι το μεδούλι συντηρητική χώρα και δεν βρίσκει συντελεστές ασφαλείας ισχυρότερους από εκείνους που προσφέρει η παράδοση. Αυτό το "παιδί" γεννήθηκε με τρομερές απωθήσεις, ώστε να απωθεί επιθυμίες και να έχει ανάγκη από προστασία και επομένως ποτέ δεν είχε φτερά. Δεν είναι τυχαίο που στην Ελλάδα έχουμε μια κουλτούρα που διώχνει τους νέους και θέλει να μοιάζει ο νεώτερος με τον παλαιότερο. Μιλάμε για μια χώρα με σοβαρά προβλήματα αρχαϊσμού».
… Ώρα καλή στην πρύμνη του, κι αέρα στα πανιά του!..